en het afbouwen van psychiatrische medicijnen, door Peter C. Gøtzsche
Meer informatie volgt
Vooraanstaand arts en epidemioloog Dick Bijl schreef over dit boek
Het nieuwe boek van Peter Gøtzsche voorziet in de behoefte van patiënten om handvatten te krijgen hoe om te gaan met psychofarmaca en vooral om er niet mee te beginnen.
Gøtzsche is heel duidelijk over de rol van huisartsen in het medicaliseren van verdriet, ongeluk, tegenwerking en pech. Hierin vindt hij de Amerikaanse emeritus hoogleraar psychiatrie en voorzitter van de DSM-III-commissie Allen Frances aan zijn zijde. Gøtzsche geeft het advies om in geval je problemen met je geestelijke gezondheid hebt niet naar je huisarts te gaan. Omdat artsen zijn opgeleid om medicijnen voor te schrijven is de kans groot dat je schade oploopt, zo niet op korte termijn, dan wel op lange termijn.
Mocht je toch bij de huisarts zijn geweest en je een recept hebt gekregen voor een psychiatrisch medicijn ga dan niet naar de apotheek. Zoek daarvoor in de plaats iemand die goed is in gesprekstherapie, een psycholoog bijvoorbeeld. En als dat niet lukt, bedenk dan dat nietsdoen meestal beter is dan naar de huisarts te gaan.
Dit is een buitengewoon ernstige constatering, die naar mijn mening in toenemende mate ook voor Nederland opgaat. De huisartsgeneeskunde was jarenlang het paradepaardje van de Nederlandse gezondheidszorg, Nederland was wereldkampioen standaarden en huisartsen leerden in hun opleiding de hulpvraag te exploreren en gerichte behandelingen in te zetten en schreven weinig medicijnen voor. Die weg is verlaten en nu is het recept voor een psychiatrisch medicijn het middel om psychische klachten en problemen te behandelen.
Dit is een van de verklaringen waarom in Nederland meer dan 3 miljoen mensen psychofarmaca gebruiken. De meeste werken niet maar sederen en hebben andere ernstige bijwerkingen, zoals persoonlijkheidsveranderingen, gewichtstoename, blijvende seksuele functiestoornissen, agressie, moorddadig gedrag en zelfmoord. Veel mensen kunnen er niet mee stoppen zonder heftige afkickverschijnselen. De meeste psychiaters ontkennen de problemen. Maar het einde van de biologische psychiatrie is in zicht nu medicijnen, en vooral de psychofarmaca, hard op weg zijn de derde doodsoorzaak te worden na hart- en vaatziekten en kanker.
Gøtzsche brengt de problemen in kaart, draagt oplossingen aan, vooral ook voor jonge psychiaters. Het hoofdstuk over het afbouwen van psychofarmaca bevat veel zinvolle adviezen voor artsen en patiënten. De weigering van Nederlandse zorgverzekeraars afbouwmedicatie te vergoeden komt aan bod. ZONMw geeft liever geld uit aan verder onderzoek dat vooral onderzoekers aan werk helpt maar de patiënten geen zinvolle uitkomsten in het vooruitzicht stelt.
Het advies is duidelijk: neem het heft in eigen hand. Zoek lotgenoten, verenig je en deel je ervaringen. Gøtzsche sluit af met 15 voorstellen voor politici, bestuurders, patiënten en artsen om de behandeling van psychische problemen te verbeteren. Daarin spelen psychologen een hele belangrijke rol en ik hoop dat ze die rol in toenemende mate gaan opeisen.